این بازارها نه تنها قلب تپنده اقتصاد جهانی هستند ، بلکه نمایانگر قدرت و پویایی اقتصادهای ملی و جهانی میباشند. بیایید نگاهی دقیقتر به این بازارهای مالی بیندازیم:
نیویورک استاک اکسچنج (NYSE) - آمریکا:
به عنوان بزرگترین بازار بورس در جهان، NYSE نماد قدرت مالی و نوآوری است. از خیابانهای پرهیاهوی وال استریت، این بازار میزبان برخی از بزرگترین شرکتهای جهانی است، از جمله غولهای فناوری، تولید، و خدمات مالی.
بورس نیویورک آمریکا در تاریخ ۱۷ می سال ۱۷۹۲ میلادی بر اساس توافق ۲۴ کارگزار بورس، در زیر یک درخت نارون در خیابان والاستریت شهر نیویورک شکل گرفت. این توافقنامه به «توافق باتن وود» یا درخت نارون مشهور شد. پس از گذشت حدود ۲۵ سال از زمان توافق باتن وود، در هشتم مارس ۱۸۱۷ میلادی، بنیانگذاران این بازار تصمیم گرفتند که فرآیند معاملات خود را سازمانیافتهتر و شفافتر کنند.
بنابراین، با تدوین یک اساسنامه و تعیین خودشان به عنوان هیئت امنای بازار اوراق بهادار، بازار بورس نیویورک به طور رسمی فعالیت خود را آغاز کرد. هماکنون، بیش از ۲۴۰۰ کسب و کار در بازار بورس نیویورک فعال هستند
نزدک (NASDAQ) - آمریکا
بازار بورس نزدک (NASDAQ) بزرگترین بازار مالی الکترونیک جهان در قلب آمریکا است که مقر اصلی آن در میدان تایمز شهر نیویورک است. NASDAQ مخفف عبارت «National Association of Securities Dealers Automated Quotations system» به معنای سامانه اعلام قیمت خودکار انجمن ملی معاملهگران اوراق بهادار است.
با بررسی تاریخچه بورس در جهان متوجه میشویم که بازار بورس نزدک در هشتم فوریه سال ۱۹۷۱ توسط انجمن ملی معاملهگران اوراق بهادار تأسیس شد و اولین بازار سهام الکترونیکی جهان نام گرفت. بازار بورس نزدک در ابتدای تأسیس، فقط یک کامپیوتر برای دادههای اطلاعاتی داشت و عملاً در آن ارتباطی بین خریداران و فروشندگان برقرار نمیشد.
بازار بورس نزدک به لحاظ امنیتی از حساسیت ویژهای برخوردار است. البته این به معنای غیرقابل نفوذ بودن آن نیست؛ چنان که سالیانی دور، نزدک هک شد. با این وجود، سیستم اینترنتی مبادلات ارزی نزدک همچنان جزء امنترین سیستمهای امنیتی است. بازار بورس نزدک شامل بیش از ۳۲۰۰ شرکت در زمینه مخابرات، ارتباطات، خدمات مالی، حمل و نقل و … است.
برخلاف بازار وال استریت و بورس نیویورک، بازار بورس نزدک کاملاً الکترونیکی است. تا سال ۱۹۸۷، اکثر معاملات بورس از طریق تلفن انجام میشد. اما در جریان حادثه دوشنبه سیاه، بازاریابها به تلفنها پاسخ نمیدادند و به همین دلیل، سیستم انجام دستورات کوچک که شیوهای الکترونیکی برای وارد کردن معاملات معاملهگران بود، برقرار شد.
بورس لندن (LSE) - بریتانیا
جزو بزرگترین بورسهای قاره اروپا بوده که به عنوان اولین بورس در انگلیس شروع به کار کرده است. در این بورس شرکتهایی از۶۰ کشور دنیا پذیرش شدهاند.شهر لندن پایتخت انگلستان، از گذشتههای دور تا به امروز در عرصههای مالی، بانکداری، بیمه و همچنین تجارت جهانی پیشرو بوده است.
در سال ۱۶۹۸ میلادی فردی به نام جان کاستاینگ (John Castaing) که یک کارگزار جوان بورس بود، مکانی به نام قهوهخانه جاناتان را که نزدیک تالار بورس سلطنتی قرار داشت برای جمع شدن تجار و انجام خریدوفروش انتخاب کرد. کاستاینگ در این مکان برای انواع کالا و سهام، قیمتهای پایه ارائه میداد و اسم «سیر مبادله» را بر روی مجموعه قیمتهای دادهشده خود گذاشت.
پس از چند دهه به تدریج با افزایش تعداد کارگزاران مجاز به بیش از ۱۵۰ مورد، در سال ۱۷۷۳ تصمیم گرفته شد که از سالنهای قهوهخانه به ساختمانی در خیابان سوییتینگ که به این منظور اختصاص یافته بود نقل مکان کنند.البته افراد کلاهبردار و مشکوک هم در این کسبوکار پیدا میشدند.
به همین منظور در سال ۱۸۰۱ میلادی طرحی رسمی برای پیشگیری از تقلب و هرگونه کلاهبرداری صورت گرفت که در نهایت بورس اوراق بهادار در لندن را شکل داد. برهمیناساس تمامی کارگزاران با پرداخت حق عضویت معین به سازمان بورس و قبول مجموعهای از قوانین منظم و سازمانیافته، مجوز کار در این مکان را دریافت میکردند و بورس لندن به عنوان یک بازار متشکل، اینگونه بود که شکل گرفت.
ادغام بازار بورس لندن با بورس میلان موسوم به Borsa Italiana در سال ۲۰۰۷ انجام شد و تمامی فعالیتهای پس از این اقدام، به نام گروه بورس لندن انگلیس و با علامت اختصاری LSEG معرفی و ارائه شد. ادغام میان این دو بورس مهم، باعث فعالیت و قدرت بیشتر بورس انگلیس شد و البته، LSEG در سال ۲۰۲۱، بورس میلان را به بازار بزرگ بورس یورونکست فروخت.
بورس توکیو (TSE) - ژاپن
بورس توکیو (Tokyo Stock Exchange - TSE)، یکی از بزرگترین بازارهای سهام در جهان، نقش مهمی در اقتصاد جهانی و ژاپن دارد. تاریخچه این بورس به سال 1878 بازمیگردد، زمانی که به طور رسمی با نام Tokyo Kabushiki Torihikijo آغاز به کار کرد. در طول دهه 1980، TSE به اوج خود رسید و بزرگترین بورس جهان شناخته شد، با بیش از 60% از کل سرمایهگذاریهای بازار سهام جهانی. این رشد قابل توجه، بخشی به دلیل حباب اقتصادی در ژاپن بود که به دنبال آن، بازار با سقوط قیمتها و کاهش ارزش سهام مواجه شد.
در سال 2001، TSE با تغییر ساختار خود به یک شرکت سهامی عام (Kabushiki Gaisha)، تحولات بنیادینی را تجربه کرد. این تغییر ساختار با هدف افزایش شفافیت و کارایی انجام گرفت. همچنین، در سال 2007، TSE سهامی از بورس سنگاپور را خریداری کرد تا همکاریهای بینالمللی خود را گسترش دهد .
شاخص بورس توکیو یا Nikkei 225، که از سال 1950 محاسبه میشود، شامل 225 شرکت برتر ژاپنی است که بر اساس قیمت سهمها رتبهبندی میشوند. شرکتهای معروفی مانند Sony، Canon، و Toyota جزو این شرکتها هستند. Nikkei 225 به دلیل ارتباط نزدیک با بازارهای مالی آمریکا، به ویژه در زمینه صادرات به ایالات متحده، تاثیر قابل توجهی از تغییرات اقتصادی جهانی میپذیرد.
این بازارهای بورس نه تنها نمایشگر قدرت اقتصادی هستند بلکه فرصتهای بیشماری برای سرمایهگذاران جهانی ایجاد کرده و به رویای رشد و توسعه کمک میکنند. آنها پلهایی هستند که دنیای ما را از طریق تجارت و سرمایهگذاری به هم متصل میکنند.